بررسی اثرعصاره آبی هسته انگور (Vitis Vinifera) بر آسیب بیضه ای در موش های رت نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

چکیده مقدمه : بیماری دیابت به سبب ایجاد استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پیدایش آسیب های متابولیسمی ایفا نموده،و به نظر می رسد که هسته انگور سیاه با توجه به خواص آنتی اکسیدانی بتواند نقش درمان اسیب های بیضه ای ناشی از دیابت ایفا نماید. مواد و روش ها: در این مطالعه 32 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار ،با محدوده وزنی 200 تا 220 گرم ،انتخاب و به چهار گروه تقسیم گردیدند. . گروه کنترل ، گروه دیابتی (شم) ،که از طریق تزریق درون صفاقی mg/kg 55 استرپتوزوتوسین دیابتی شده ، و گروه تجربی اول ، (دیابتی +عصاره آبی انگور سیاه 100mg/kg ) و گروه تجربی دوم ، (دیابتی +عصاره آبی انگور سیاه 200mg/kg ) ، که پس از دو ماه دیابتی شدن ، به مدت پنج هفته عصاره را به روش گاواژ دریافت کردند.در ابتدای هفته پنجم از نمونه ها خون گیری و بیضه ها بمنظور ارزیابی بافتی در تثبیت کننده قرار گرفت . به منظور بررسی نتایج آماری از تست One way ANOVA و آزمون تکمیلی TUKEY استفاده گردید . نتایج : موش های دیابتی کاهش چشمگیری در قطر و تعداد سلول های زاینده توبول سمیفروس نشان دادند نتیجه گیری: هسته انگور با توانایی پیشگری و درمان استرس های اکسیداتیو نقش مهمی در بهبود آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت و همچنین افزایش میزان هورمون تستوسترون ایفا می نماید . واژگان کلیدی : دیابت ، عصاره آبی هسته انگور ، آسیب بیضه ای ، موش صحرایی نر بالغ